رود گرگر يا مسرقان شاخه اي مصنوعي از رود كارون است كه در شمال شهر شوشتر توسط بند ميزان از رود كارون جدا مي شود و راه جنوب را در پیش می گیرد.
نهر گرگر يكي از بزرگترين نهرهاي دستكند در ايران است كه از محل جدا شدنش از رود كارون در شمال شوشتر تا پايان مسير خود كه باز هم به كارون مي پيوندد، مسيري حدود 100 كيلومتر را طي مي كند .
دليل حفر نهر گرگر آبرساني از شمال شوشتر و از رود كارون به زمينهاي جنوبي شوشتر است.
عرض اين نهر در طول مسير در نقاط مختلف متفاوت است كه كمترين عرض آن بطور تقریبی 20 متر و بيشترين عرض آن در محوطه آسیابها و آبشارها حدوداً 90 متر است . ميزان آبگيري نهر گرگر 40 متر مكعب در ثانيه است.
نهر گرگر در زميني صخره اي حفر شده است كه پس از گذشتن از ميان شهر شوشتر وارد دشتي با خاك نرم مي شود. در ديواره هاي صخره اي اين نهر آثار كلنگ به خوبي نمايان است .
نهر گرگر پس از جدا شدن از رود كارون و پس از طي مسيري حدود 700 متر توسط سد گرگر مسدود مي شود . آب نهر گرگر توسط سه تونل بزرگ دستكند به نام هاي بليتي ، سه كوره و دهانه شهر به آن سوي سد منتقل مي شود .
تونل هاي مزبور كه در سه سطح متفاوت مي باشند آب نهر را به محوطه اي باز كه مجموعه ايي از آسيابها در آن قرار دارد، هدايت مي كنند كه آسيابهاي مذكور توسط اين نهر تغذيه مي شوند ،آب نهر گرگر پس از چرخاندن پره ی آسیابهابا شدت از صخره ها به سطح رودخانه سرازیركه باعث ايجاد چشم اندازي زيبا و در نتيجه باعث شهرت محوطه با نام آبشارها شده است. بستر نهر گرگر در این محوطه دارای عرض حدوداً 90 متر و عمق تقریبی 11 مترمی باشد. نهر گرگر در مسیر خود در عبور از مناطق مختلف به آنها سرسبزی و خرمی فراوان بخشیده است . یکی از مهمترین شهرهایی که حیاط اقتصادی و اجتماعی آن مدیون رود گرگر بوده، شهر عسکر مکرم ( 1012 – 912 a.d. ) است . همچنین در حاشیه این نهر باغات بسیاری وجود داشته که هم اکنون تعدادی از آن ها برجاست . بر روی این نهر در فواصل مختلف به ترتیب بند برج عیار و بند خدا آفرين( ماهی بازان) قرار دارند . نهر گرگر در نهایت در جنوب شوشتر در كيلومتر 44 جاده شوشتر به اهواز در محلی به نام بند قیر به شاخه اصلی کارون می پیوندد.