درباره پایگاه
سابقه فعالیت‌های منجر به ثبت جهانی آثار(روند ثبت جهانی)
نظام آبی تاریخی شوشتر، به سال 1388 خورشیدی مطابق با سال 2009 میلادی، بر اساس بندهای یکم، دوم و چهارم معیارهای فرهنگی در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید:
معیار1: نظام آبی شوشتر نمایانگر عملی قابل ملاحظه و چشم‌انداز کلی دوران پیشین است که این امر به وسیله کانال‌های انحرافی و آب بندهای بزرگ برای توسعه زمین فراهم شده است. این اثر در پایان قرن سوم میلادی برای عملکرد پایدار طراحی و تکمیل شد و تا امروز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اثر از نظرتنوع فنی و کامل بودن، مجموعه‌ای منحصر به فرد و استثنایی بوده که نمایانگر نبوغ خلاق بشر است.
معیار2: نظام آبی- تاریخی شوشتر ترکیبی از فنون گوناگون بوده که برای تشکیل یک اثر در مقیاس بزرگ و قابل ملاحظه گردآوری شده است. این اثر از تخصص ایلامیان باستان و بین النهرینی‌ها در کانال‌های آبیاری و پس از آن از نبطی‌ها بهره‌مند شده است؛ تکنسین‌های رومی نیز در ساخت آن موثر بوده‌اند. بسیاری از بازدیدکنندگان شگفت زده شده و به نوبه خود از آن الهام گرفتند. این مسئله تبادل تأثیرات قابل توجهی در رشته مهندسی هیدرولیک و کاربرد آن در سراسر دوران باستان و دوره اسلامی تحت سلسله‌های مختلف ایران را تایید می‌کند.
معیار3: شوشتر نمونه‌ای منحصر به فرد، کامل و استثنایی از فنون هیدرولیکی است که در دوره‌های باستانی به منظور استفاده بهینه از اراضی نیمه بیابانی توسعه یافته، انحراف رودخانه‌ای که از کوهستان سرازیر می‌شود، بکارگیری وسیع مهندسی ساختمان در بناها و ایجاد کانال‌ها، امکان استفاده‌های مختلفی را برای آبی که از میان این قلمرو عبورمی‌کند فراهم کرده؛ تامین آب شهری، آبیاری کشاورزی، پرورش ماهی، آسیاب، حمل و نقل، سیستم دفاعی و غیره … . این اثر نمایانگر یک فرهنگ فنی است که قدمت آن به 18 قرن پیش بازمی‌گردد که درخدمت توسعه پایدار یک جامعه انسانی منطبق با محیط شهری و طبیعی آن بوده است. (آرشیو اطلاعات پایگاه سازه های آبی شوشتر )